Odik/Jansenvdgrift J4 – Victum J3 2 – 8 (1 – 3)
Terwijl ik dit neerschrijft, met op de achtergrond kerstmuziek van Johnny Cash (bij de ouderen onder jullie wel bekend), en een sneeuwwitte wereld buiten. Denk ik even terug aan gisteren. Maar ook aan de toekomst, want ik ga eind van de week met pensioen. Dus even flitst er van alles door mij heen, en kom ik tot rust. Zoals jullie weten zijn wij als J3 bezig met een missie, en de trainers onder jullie weten, dat het leuk is, maar niet alles is makkelijk, soms moet je moeilijke beslissingen nemen, in het belang van het team, maar ook daar moet je als coach duidelijk afspraken met je team. Met mijn ervaring (ik heb het ook allemaal moeten leren hoor), weet ik altijd de juiste snaar te raken, maar dat maakt het niet minder moeilijk, ook voor mij als mens. Maar goed, de wedstrijd, wij trokken richting Barneveld voor onze tweede wedstrijd. Vorige week nipt gewonnen, dus bij de bespreking direct aangegeven dat COMMUNICATIE in het veld heel belangrijk is. Ik heb in het team inmiddels twee vak kapiteins aangesteld, en ook hebben wij in elk vak een vaste vrijebal neemster (ja, je leest het goed, het zijn dames). Naast de aanvoerder, ook een tweede aanvoerster, voor als de eerste reserve is. Zo geef je iedereen het gevoel, dat zij belangrijk zijn, en het met elkaar moeten doen. Het blijft tenslotte een teamsport. Maar goed wij begonnen met Nina, Kyra, Teun, Kyran (aanval), Eliza, Mirte, Bram en Lieke (verdediging). En op de bank zaten Liv en Fleur. Wij begonnen sterk, en leken dan snel op voorsprong te komen, maar toch wel onverwachts,viel het doelpunt aan de andere kant. Even balen, maar daarna de rug rechten., en ons eigen spel spelen. En dat werd vrij snel beloont, want na drie minuten was het Nina (doorloop) die de 1-1 scoorde. Daarna namen wij de overhand, maar de aanvallen van ODIK waren soms gevaarlijk, dus liet ik in de verdediging de heren wisselen van tegenstander. Nina9nog niet helemaal hersteld) ging eruit en Fleur kwam erin (zij speelt in de J2, maar vanwege de tactiek, bracht ik haar eerder in dan Liv). Wij voerden de druk op, en kregen kansen, maar Eliza, ging door enkel, dus tactiek aanpassen. Liv kwam erin, en ging als heer spelen, en Lieke werd dame (zij begon als heer). En ja hoor zeven minuten voor tijd, was het Liv (doorloop en schot), die na mooie vier nul opgezette aanvallen de ruststand bepaalde op 1-3.
In de rust aangegeven, dat het belangrijkste is, dat wij direct de concentratie houden, want dat gaat nog weleens mis bij ons. Na mijn woord, kwamen een paar spelers met een aanvulling, en dat is goed, want dat motiveert elkaar, en dan zie je ook hecht het team nu is. Maar goed, wij sloegen direct toe, en door doelpunten van Kyran (twee schoten) werd het 1-5. En direct daarna, werd het zelfs 1-6, door Nina (klein kansje). Maar goed, ik was er toch nog niet gerust op, omdat ik inmiddels weet hoe het bij iedereen werkt. Maar als coach moet je altijd alert blijven. Helaas moest ik Bram wisselen, omdat het gevaar bleef komen van zijn tegenstander. Nina kwam er voor hem in, en schakelde het gevaar uit. (Bram wel uitgelegd waarom, dat is duidelijkheid geven, zodat je weet waar je aan moet werken, en dat zijn de moeilijke dingen van het coach zijn). Maar goed, het werd vrij snel daarna 1-7, door een schot van Liv. Wij kregen daarna nog vele kansen, en wisten het ook goed dicht te houden. Teun scoorde met een wegtrekbal fraai de 1-8, waarna wij de wedstrijd uitspeelden. In de slotminuut viel nog wel de 2-8, maar de winst was verdiend. Ik zie elke week ons team groeien, en ook dat de leergierigheid groot is. Begrijp mij goed, op de trainingen is het ook niet altijd top, maar je moet ook plezier met elkaar hebben. Komende week spelen wij thuis om 15.15 uur de topper tegen Nova J2, en wij zouden het leuk vinden als jullie ons komen aanmoedigen, want 1 ding is zeker, er staat een team. Wij zijn er nog niet, maar de stijgende lijn, blijfterin. En als je ons ziet spelen, zie je ook een leuke wedstrijd, van een enthousiast team.
Theo Bosmans
