Het was een enerverend laatste week, iedereen hield met spanning de site in de gaten, want de nieuwe teamindelingen zouden worden afgerond, bij de jeugd. En daar aansluitend waren er de hele week kennis makende de trainingen. En ik moet zeggen dat was een goed idee van de T.C.. Zoals jullie weten ga ik ook weer een jeugdploeg trainen en coachen (samen met Nikki, de B2), waar toch mijn hart ook ligt. Ondanks al mijn leuker ervaringen bij de senioren en Junioren. Maar goed, ik had deze donderdag, en kon zo goed zien, waar je aan kan werken, om de spelers (sters) beter te maken. En zoals het hoort in deze moderne tijd, voor het eerst een groepsapp (samen met Anouk van de B1) aangemaakt, en dat vond ik best wel spannend voor iemand van mij leeftijd. Die nog de oertijd heeft meegemaakt (ha, ha) ten tijde van de communicatie. Maar goed, ik wilde toen op huis aan gaan, maar er zou bekend worden wat de indelingen van de Junioren zou worden, en dan zie je dat sport naast de leuke kanten, ook harde wetten heeft. Mark, gaf nam namens de T.C. aan wie in welk team zou komen, en ik weet dan hoe je valt als het kwartje de verkeerde kant op valt, omdat ik dat zelf ook vroeger meegemaakt hebt. En er waren dan ook vreugde en tranen. Na afloop met nog een paar mensen gesproken, die zowel blij als teleurgesteld waren, en ze een hart onder de riem gestoken, en verteld dat ik mij ook zo voelde bij een slecht bericht. Daarna op huis aan, en rustig voorbereiden op zaterdag.
Vandaag beloofde een mooie en droge dag te worden, en ik had er zin in. Ik was gevraagd om bij de Jeugd (vanaf de D t/m kangoeroes) mee te doen aan de vossenjacht, en dat was net als elk jaar weer, een hele beleving. Er waren allerlei leuke vossen, en wij stonden opgesteld in het oude dorp. Ikzelf was een dino, en Jeffrey en Renée konden moeilijk slapen, en daar hoorde een letter bij. Wij zaten op de AH parkeer plaats, en er waren mensen die dachten dat Jeffrey en Renée zwervers waren (goede vermomming he). Dus kwam de manager even vragen, en die moest er ook wel een beetje om lachten. Gelukkig begrepen de meeste mensen het wel. Het was weer een enorm succes, zoals altijd bij de J.C. (complimenten hoor). Daarna ging iedereen terug naar Victum en kregen de kids een zak snoep, en de vossen een lekkere lunch.
Daarna even lekker babbelen met wat ouders, en mij voorbereiden op het tienen, want ik deed ook mee samen met Tobias, maar wij zaten in een hele sterke poule, met veel selectiespelers, toch wisten wij 1 maal te winnen en 1 maal gelijk te spelen, en maakten wij het de selectiespelers wel moeilijk (die moesten soms tot het gaatje gaan, om ons te kloppen, ha, ha). Degene die er niet waren, denken dan natuurlijk, zijn jullie doorgegaan, nee helaas net niet (ha, ha). Maar ook dit was wederom geslaagd, omdat er ook veel jeugdleden (van de A t/m C) meededen. En dan blijkt maar eens, hoe onze vereniging in elkaar steekt, en het lijkt alsof wij 1 grote familie zijn, iets wat ik wel vaker heb geschreven, dit seizoen. Tussendoor nog lekker zitten praten, met veel leden en ouders, daardoor miste ik de finalerondes. Maar dat doet er niet toe, het gaat erom dat iedereen plezier heeft gehad, en dat bleek ook wel aan het einde.
Even zitten, en ook nu weer even babbelen, en daarna mij voorbereiden op de vrijwilligers barbecue, waarbij ook alle andere leden en familie welkom waren. Ik had van Fabian van de week al gehoord, dat er circa 145 aanmeldingen waren, dus het beloofde een drukte van belang te worden. Wij hadden een kookploeg voor de barbecue, en deze wil ik ook een compliment geven, want met de warmte en het goed bereiden, is veel kunde vereist. Iedereen zocht zijn plekje, en dat deed ik ook. Ik zat met een paar leden van de oude garde, voor de kantine, en kon tussendoor zien, hoe iedereen gezellig met elkaar zat te keuvelen onder het genot van een hapje en drankje, en zo zie je maar hoe belangrijk ook de vele vrijwilligers zijn bij Victum, en dat wordt nog weleens onderschat. Maar goed, om een uur of half acht, wilde ik naar huis gaan, want het feest was voor mij net iets te veel, ondanks dat men aandrong dat ik toch zou gaan (ik ga heus nog weleens naar een feest, hoor). Maar je weet hoe dat bij mij gaat, dan kom ik weer iemand tegen, en sta ik weer te praten over van alles en nog wat (onder andere met junioren die afgevallen waren bij de selectie, en die ik wat raad kon meegeven. Het was dus 20.45 uur voordat ik naar huis vertrok. Ik hoorde wel dat het feest ook weer een groot succes was, en daar ben ik ook weer trots op, want zo zie je maar dat wij net 1 grote familie zijn, waar net als bij echte families, ook weleens wat minder leuk gebeurd. Ik wil dan ook iedereen bedanken die deze slotdag geregeld heeft, en daar veel vrije tijd in heeft gestopt. Ikzelf heb volgende week nog een afsluiting van het seizoen met het G team, en ga daarna net als iedereen vakantie vieren. Ik wens dan ook iedereen een topvakantie toe, en dan hoop ik jullie te zien op het openings toernooi, of misschien wel eerder, namelijk bij de eerste training van de selectie op 13 Augustus, met onze nieuwe trainster.
Theo Bosmans
