Victum 5 – Nova 3 17 – 10 (6 – 4)
Dinsdagavond, na een dag, met regen, brak tegen de avond de zon door. En kwam het besef dat wij de laatste wedstrijd van dit seizoen speelden. Ik ging bijtijds naar het veld, om te genieten van een lekker zonnetje. Langzamerhand druppelde iedereen binnen, en op het laatste moment waren er nog een aantal dames en een heer opgetrommeld. Iedereen ging zich relaxed voor bereiden, en wij gingen daarna de bespreking doen. De wedstrijd begon, en wij starten met Emma, Ilonka, Tobias, Fabian (aanval), Sanne N., Sanne L., Jeffrey en Marco (verdediging. Op de bank zaten Kayleigh, Femke, Bart, Joel, en de geblesseerde Pascal. Je denkt dan, wij zijn direct scherp, maar helaas, Nova startte furieus, en nam een 0-2 voorsprong. Daarna volgde de eerste wissel, Kayleigh kwam erin voor Emma (die na haar blessure, niet langer dan tien tot twintig minuten kon spelen). Nova had pech, want, ik zag de bal wel tig keer, in een uit de korf vliegen. Maar dat gaf ons hoop, en ja hoor, even goed opletten met twee Sannes (ha, ha) in een vak. Het was Sanne N. (schot en klein kansje) die ons op 2-2 zette. Tobias (wegtrekbal) scoorde daarna de 3-2, maar Nova, was inmiddels bijgekomen van de schrik, en zo was het weer gelijk. Beide ploegen, probeerden de wedstrijd in handen te krijgen. Maar het waren Sanne N. en Sanne L. (beide met een schot) die ons op een 5-3 voorsprong zette. Nova scoorde daarna de 5-4. Maar in de slotseconde was het Fabian (doorloop), die op zijn speciale manier de ruststand op 6-4 bracht.
In de rust, deed Pascal het woord, en na een goede analyse van iedereen, gingen wij ervoor. Emma kwam erin voor Ilonka. Daarna voerden wij het tempo op, en door doelpunten van Sanne N. (doorloop), Jeffrey, Fabian (beide met een schot), Kayleigh en Sanne L. (beide met een doorloop) werd het 11-4. Ondertussen was Bart (voor Marco) erin gekomen. Nu begon ook het publiek zich te roeren, want het spel was fraai. Nova, deed ook een duit in het zakje en kwam terug en scoorde de 11-5. De scheids was in de war, vanwege de stand, maar zoals jullie weten, hou ik het ook goed bij (ha, ha), en daalde de rust weer. Jeffrey (klein kansje) en Fabian (doorloop), maakten van de verwarring gebruik en brachten de stand op 13-5. Joel kwam erin voor Tobias, en de eindfase brak aan. Even een verslapping, en het stond 13-7. Maar daarna pikten wij de draad weer op, en werd het door doelpunten van Kayleigh en Femke (beide met een schot) 15-7, en was de wedstrijd gespeeld. Fabian kreeg nog een publiekswissel want hij stopt met spelen (als je denkt he, dan heb je niet goed opgelet). Hij gaat niet weg hoor, wees daar maar niet bang voor. Daarna werd er nog wel gescoord. Sanne L. (16-8, schot) en Kayleigh (17-9, klein kansje) deden dat aan onze kant, maar het was Nova dat de eindscore op 17-10 bepaalde. Daarna gezellig met het team, het seizoen afgesloten, met een drankje, en ik kreeg, een begonia als geschenk, een cadeaubon, en een lieve kaart. Als je de begonia niet begrijpt, dan zal ik dat kort uitleggen. De uitdrukking “achter de begonia’s (webteam:Geraniums😉) zitten”, geld voor iemand, die als hij met pensioen gaat, voor het raam gaat zitten kijken, achter deze plant. Maar dat ga ik echt nog niet doen hoor (ha, ha). Wij als vijfde willen langs deze weg, iedereen bedanken die bij ons wilde invallen dit seizoen.
Theo Bosmans
