Eindelijk kon ik weer eens het tweede zien, en dat kwam omdat mijn team (vijfde) niet speelde. Maar goed uit was er met 17-16 verloren, dus waren er kansen. Ik ging er dan ook goed voor zitten. Wij begonnen met Rianne, Tessa, Luuk, Jerry (aanval), Josephine, Sem, Micha en Ruben (verdediging). Wageningen nam direct een 0-3 voorsprong. Wij herpakten ons en door doelpunten van Ruben (schot en Jerry (ik kan moeilijk beschrijven wat het nu voor een doelpunt was, want Jerry heeft wel meer van dat soort bijzondere doelpunten) werd het 2-3. Wageningen leek daarvan te schrikken, maar herpakte zich en liep uit naar 2-6. Jerry (schot, was nu wel duidelijk voor mij) scoorde de 3-6. Dit was een periode van een status quo (dat wil zeggen beide teams wilden niet toegeven) en dat bleek uit de scores. Sem (4-7), Jerry (5-8) en Luuk (6-8, allen met een schot), maar het was Wageningen dat het spel dicteerde, en zo was het bij rust 6-10.
De tweede helft begon voor ons top, ik was net op de terugweg naar mijn plek, en stond wat bij te praten, toen Tessa (!!!, ik miste haar doelpunt bijna, vandaar de uitroeptekens) van afstand de 7-10 scoorde. Het bleef kansen over en weer regenen, want door doelpunten aan onze kant van Josephine (8-11) en Micha (9-11, beide met een schot) Jens en Anouk (voor Luuk en Tessa) kwamen erin. Micha (10-13) en Anouk (11-15, beide met een schot) scoorden mee. Daarna kwam Renske erin voor Josephine, en zij rondde direct mooi een doorloop af (12-16). Daarna was het Sem (doorloop) die de 13-16 scoorde. Maar helaas was de ervaring van Wageningen doorslaggevend, en zo werd de eindstand bepaald op 13-19. Een hard wekend tweede werd helaas niet beloont, maar het ziet er hoopgevend uit voor de zaal, zij kunnen jullie steun dan ook goed gebruiken.
Theo Bosmans
