Vandaag moest ik Dyon begeleiden, bij het fluiten, en dan is het mooi om de F1 aan het werk te zien. ZIj staan eerste, en moesten aantreden tegen de nummer drie, en dat beloofde geen makkelijke wedstrijd te worden. Wij begonnen met Jedidja, Caro, Evy, Joas, Cas en Levi. He denken jullie dat zijn er zes, dat klopt, ik heb even alle namen vermeld, omdat er natuurlijk ook bij de F veel gewisseld wordt. De coaches, Bart en Ardjan, hadden alles goed geregeld. De wedstrijd begon mooi op tijd, en zoals je bij de F, maar ook bij de E vaak ziet, is het enthousiasme en de ongedwongenheid, een lust voor het oog. Ook waren er veel ouders op de tribune, en dat maakt mij ook wel trots als Victum lid. Direct nam de F1 het heft in handen, maar het was Woudenberg dat de score opende. Joas, (schot) scoorde de 1-1, maar Woudenberg beantwoorde dit direct. Daarna bleven wij de overhand houden, en dat werd beloond, want door doelpunten van Evy, Caro, Jedidja en Cas (allen met een schot) draaiden wij de wedstrijd om in een 5-2 voorsprong. Vlak voor rust werd het nog 5-3.
De tweede helft, namen wij direct het initiatief, en door een doelpunt van Evy (schot) werd het 6-3. Maar het lukte maar niet om Woudenberg op een grotere afstand te zetten, want na de 6-4, kon het nog steeds alle kanten op. Maar ineens gingen wij onszelf belonen door te scoren. Jedidja (twee schoten) bracht de stand op 8-4. En nu leken wij wel door te drukken. Je kon aan iedereen op de tribunes, merken dat het een spannend duel was (ook ik zat op het puntje van mijn stoel). Het lukte maar niet om te scoren. En er waren veel foutieve passes. Het werd 8-5, maar Jedidja (schot) scoorde mee (9-5). De eindfase brak aan, en het leek een gelopen wedstrijd te worden. Maar Woudenberg bleef ook gaan, ne zo werd het ineens 9-7. Vlak daarop floot de scheidsrechter af, en waren de punten binnen, in een wedstrijd die van beide kanten, in een hoog tempo werd gespeeld. Blijf zo doorgaan, en goed naar jullie coaches luisteren, want dan kan dit een mooi einde worden in Maart van dit zaalseizoen.
Theo Bosmans
