Vandaag moest ons vlaggenschip aantreden tegen Noviomagum, de eerste wedstrijd was met 1 punt verschil gewonnen, en beide teams moesten een resultaat neer zetten. De wedstrijd werd bij ons gespeeld, maar Noviomagum speelde thuis, en dat was voor mij (en vele andere even wennen). Ondanks dat waren de tribunes goed gevuld, want ook uit Nijmegen was een grote schare fans meegekomen. Maar goed, ik had eerst het G team getraind, en daarna direct naar mijn plekje in het supporters vak gesneld, om mij daar rustig voor te bereiden op de wedstrijd. En weet je, ik heb als speler dit soort wedstrijden zelf ook vaak gespeeld, maar als supporter is het toch anders. Maar goed, wij begonnen met Rianne, Sarah, Teun, Niels (aanval), Karen, Julia, Irwan en Jelle (verdediging). Je kon wel zien, aan beide teams dat er wat op het spel stond. Rianne (doorloop) scoorde de 0-1, waarna Niels (schot) de stand op 0-2 bracht. Noviomagum scoorde daarna de aansluitingstreffer. De wedstrijd werd aan beide kanten in een hoog tempo gespeeld, want Irwan (schot) scoorde de 1-3. Maar beide ploegen waren aan elkaar gewaagd, en nadat het 2-3, geworden was kon het weer alle kanten op. Rianne rondde mooi en heel slim een dieptebal af (2-4). Daarna vond Noviomagum het welletjes, en draaide de wedstrijd om naar een 5-4 voorsprong. En men leek te gaan doordrukken, echter aan beide kanten werd er geknokt voor elke bal, en dat bleek ook wel uit het scoreverloop. Rianne (schot, 5-5), Irwan (doorloop, 6-6), Niels (schot,7-7) en Jelle met een heel slim afgeronde doorloop brachten de stand op 7-8. In middels zaten wij vlak voor rust, en begon het publiek, onrustig te schuifelen op de tribune, want het was spannend. Noviomagum, draaide de achterstand om in een 9-8 voorsprong, maar kon deze niet verder uitbouwen. Want Rianne scoorde na een mooie aanval van afstand de 9-9. Nu was het taak om de wedstrijd met deze stand, de rust in te slepen. Helaas lukte dat niet, want Noviomagum scoorde tweemaal, waarvan de laatste in het fluitsignaal viel (11-9).
In de rust, was het op de tribune een en al spanning, want iedereen wilde dat de tweede helft begon. Eindelijk kwamen beide teams uit de bespreking, en begon de tweede en beslissende helft. Noviomagum scoorde de 12-9, en ik zat echt, stijf van de spanning en adrenaline op de tribune. Tot ineens Niels (schot de 12-10) scoorde. Ik slaakte een zucht van verluchting, maar dat had ik beter niet kunnen doen, want Noviomagum klapte direct eroverheen, en liep uit naar 14-10. Het werd ook wat rommeliger, maar de vechtlust was aan beide kanten hoog. En ja, het was weer een historische avond, want door doelpunten van Rianne (strafworp), Niels (schot) en Julia (vrije bal) werd het verschil terug gebracht tot 14-13. Noviomagum scoorde direct als antwoord de 15-13, waardoor de spanning steeg. Sarah (schot) scoorde de 15-14, en Patrick kwam erin voor Teun. Noviomagum wist echter de marge van twee te behouden (16-14). Inmiddels waren we in de eindfase beland, en ook op de tribune begon het publiek zich te roeren. En zoals ik vorige week schreef, maakt het publiek toch echt wel een beetje verschil. Jelle (schot), Julia (strafworp) en Rianne (doorloop) draaiden de wedstrijd om in een 16-17 voorsprong. Daarna volgde er aan beide kanten tactische wissels (o.a. Romee voor Julia), en begon het eindspel. Noviomagum bleef ook gedreven spelen, en vlak voor tijd stond het 18-17. Ik en nog vele met mij, hadden hartkloppingen, maar konden toch niet weglopen, omdat het super spannend was. Het kon nog alle kanten op. Maar ineens veerde iedereen op, want het was Jelle (schot) die de gelijkmaker (18-18) scoorde vlak voor tijd. Met nog twee minuten kon het alle kanten op, maar speelden wij het goed uit. En zo sleepten wij alsnog een punt weg, in een nu al legendarische wedstrijd (en geloof mij als ik zeg, dat dit ook zo is, omdat ik zelf dit soort wedstrijden ook heb gespeeld). Na afloop iedereen gefeliciteerd met dit punt. Daarna ging ik lekker naar huis, om aan jullie te laten weten, dat ons vlaggenschip, wederom karakter en vechtlust heeft getoond, onder de bezielende leiding van Bart en Erwin. Door de adrenaline en stress, die ik heb, dacht ik laat ik mijn trouwe lezers nu laten weten, hoe trots ik (en ik denk alle leden) zijn op ons eerste. Ook nu weer was het publiek een belangrijke factor, en ik wil die dan ook een complimentje geven, voor het aanmoedigen op een woensdagavond. Zaterdag volgt de belangrijke wedstrijd in Eindhoven tegen Rust Roest, helaas kan ik daar zelf niet bij zijn (maar in gedachte zal ik dat wel zijn) omdat het vijfde moet spelen. Maar als je kan, ga dan ons eerste aanmoedigen, zij verdienen het. Was je er niet, dan heb je iets heel bijzonders gemist, want beide teams, lieten het publiek een spannende wedstrijd zien, dus een compliment aan beide teams is zeker op zijn plaats.
Theo Bosmans
