Ik heb jullie al eens eerder vermeld, dat ik het belangrijk vind, dat je als trainer, ook je spelers volgt, die andere activiteiten bij Victum doen, en dat ik woensdagavond altijd ga kijken hoe zij de training doen bij de E (Liv/Jaela de E2, en Fleur en Silke de E7). En dan zie ik dat zij net zo gedreven zijn als ik, en dat is leuk om te zien. Maar goede, een paar weken geleden werd ik door Margreet (teammanager van de E5), gevraagd of ik een verslag wilde schrijven van de kampioenswedstrijd van de E5. Nu het kwam goed uit, want ik moest er toch vroeg zijn. De nummer 1 en twee stonden tegenover elkaar en de E5 moest winnen van T.Z. E1 om kampioen te worden. De tribune, was om 09.00 uur al behoorlijk vol, voor deze topper. En de coaches, Mads, Julian en Hidde, waren best nerveus. Maar goed, dat hoort erbij. Wij begonnen met Mies, Eline, Floortje en Lieve, met op de bank Caspar. Het fluitsignaal begon, en wij namen direct het heft in handen, en het was Eline (doorloop), die de score opende. Maar zoals het hoort in een wedstrijd als deze, was het T.Z. dat de score omdraaide in een 1-2 voorsprong. En dit was een wedstrijd, die een echte kampioenswedstrijd zou worden, met veel spanning en onverwachte wendingen, en zo hoort het ook. Maar goed, Lieve (schot en klein kansje) bracht de stand op 3-2. Maar ook nu weer direct een antwoord. Daarna voerden wij het tempo op, en waren de coaches, goed bezig. Het publiek roerde zich, en door doelpunten van Mies (doorloop), Lieve en weer Mies (beide met een schot) werd het 6-3. En leek T.Z. aangeslagen, en probeerde te scoren. Maar Eline dacht, ja hallo ik ben er ook nog, en met twee fraaie doorlopen bepaalde zij de rusttand op 8-3. In de rust, werden er nog tips gegeven, maar wij de E weet je het nooit, en kan de wedstrijd in de tweede helft totaal anders zijn. Op de tribune was er euforie bij de ouders en aanhang, maar ik als (oude) rot, weet wel beter, en heb het vaak anders meegemaakt, zelfs als speler in een grijs verleden.
De tweede helft begon en Caspar kwam van de bank en draaide gewoon mee. T.Z. kwam op 8-5. En even waren wij van slag, maar het publiek begon zich te roeren, en ook de coaches raakten in de ban, om te winnen. Het leek erop dat T.Z. ging doorzetten, maar dan is daar Lieve (2 x)) en Eline (beide met schoten) die de stand op 11-5 brachten. En ging een zucht van verlichting over de tribunes, want dit kon toch niet meer misgaan? Nu, het blijft een kampioenswedstrijd, en dat bleek wel, want het werd 11-8. De coaches werden nerveus, en ook de spelers leken even de weg kwijt te zijn. Maar dan heb je daar weer ons geweldige thuispubliek, en men rechtte de rug, in een gelijk opgaande slotfase. Lieve (12-8, schot), Eline (13-9, doorloop) en wederom Lieve (14-10, doorloop), brachten de stand op 14-10, en toen kwam bij iedereen in de zaal, dat de titel binnen was, T.Z. legde zich erbij neer, en het was Lieve (schot) die mooi de wedstrijd af sloot (15-10) met winst en het kampioenschap. Gefeliciteerd, want niet alleen ik, maar ook de vele toeschouwers, zaten met een wild kloppend hart naar jullie te kijken, en net als iedereen op het puntje van onze stoel zaten. Jullie hebben het verdiend.
Even bijkomen, en dan de E2, van Jaela en Liv, Zij moesten tegen ODIK/JansenvdGrift E6, en ook dat werd een spectaculaire wedstrijd, en ook nu weer een volle tribune, op een zo vroeg uur (10.00 uur). Liv en Jaela, hadden gevraagd of ik als coach van hun, de E2 een keer wilde fluiten, en dat vond ik leuk. Wij begonnen met Levi, Thomas, Yfke en Josephine, en op de bank zaten Lilli en Guusje. ODIK, nam direct het heft in handen en liep uit naar 0-3. Waarna Levi (strafworp) de 1-3 scoorde, direct gevolgd door de 1-4. Josephine (doorloop) bracht de stand op 2-4. Lilli en Guusje (voor Thomas en Yfke). De coaches lieten steeds meer van zich horen met goede tips, en ja hoor, wij kwamen in de wedstrijd, en door doelpunten van Josephine (2 kleine kansjes), Levi en Lilli (beide met een schot) werd het ineens 6-4, en zo was de wedstrijd omgedraaid. Het publiek was inmiddels gaan staan, want dit was ongekend. Josephine (schot) scoorde de7-4, waarna een tegenspartelend ODIK de 7-5 scoorde. Maar het was Levi die emt een mooi schot, de eindstand op 8-5 bepaalde. Ik heb in de zaal dit seizoen vaak wedstrijden van de E en F gezien, en dan zie je dat het plezier eraf spat, niet alleen van de spelers, maar ook van de coaches. en dat doet mij en vele anderen, veel goed.
Theo Bosmans
