Victum D5- OVVO D3 7 – 6 (4 – 3)
Vooraf had ik al bedacht, dat ik vandaag de D5 eens in actie wilde zien, want op de maandag trainen zij o.l.v. hun coaches Sarah en Rhode, voor de B2, en dan zie ik vaak het slot van hun training. Ik wist dat zij laatste stonden, maar tegen OVVO lagen er kansen, dacht ik. Vooraf de opstelling gevraagd, en beide dames waren verrast, dat ik een verslag ging schrijven. Wij begonnen met Sara, Aimee, Niek, Ezra (aanval), Sophie, Hannah, Daniel en Kai (verdediging). Na het fluitsignaal, wilden wij de ouders en het andere publiek laten zien wat wij hadden geleerd, en het was Aimee (schot) die de score opende. Daarna kon het beginnen, en liet ook OVVO zich niet on betuigd, met het krijgen van kansen, en helaas voor ons werd het snel 1-2. Maar dan ken je de D5 nog niet, want door doelpunten van Mees (schot) en Aimee (doorloop) werd het 3-2. Daarna kwamen Kay en Evy (voor Niek en Sofie) erin. Het bleef spannend, en het was dan ook vaak opvallend stil in de hal. OVVO kwam langszij, maar het was Evy (schot), die de ruststand op 4-3 bepaalde.
In de rust, even bijpraten met wat leden, en mij weer voorbereiden op de tweede helft, want er hing een verrassing in de lucht dacht ik. De tweede helft begon, maar het was OVVO dat de gelijkmaker (4-4) scoorde. Na dit doelpunt zag je aan beide kanten de spanning toenemen bij de coaches, en stiekem vond ik het ook wel spannend, want als je ziet hoe zij trainen en spelen verdienen zij het ook. En ja hoor, Evy (schot) scoorde de 5-4, waarna OVVO alles op alles zette om weer langszij te komen. Maar Sarah en Rhode, bleven vol overgave coachen, en ja hoor Daniel (schot) scoorde de 6-4, en zo was er voor het eerst in de wedstrijd een gaatje gevallen, en leek de buit binnen te zijn. Maar ineens was daar OVVO dat het verschil weer terugbracht tot 6-5. En de spanning was weer terug. Het publiek begon zich nu ook te roeren, en de spanning begon te stijgen. Aimee (schot) scoorde de 7-5, en dat leek de beslissing. Maar ook nu weer pech, want een verdwaald schot van OVVO ging erin (7-6), en zo waren de laatste drie minuten super spannend. Ook nu viel het stil op de tribune, en zat iedereen op het puntje van zijn stoel, te hopen dat wij het volhielden, en ja hoor dat lukte. Na afloop iedereen dolblij, omdat er eindelijk gewonnen werd, en zo het harde werken beloont werd. Ook nu heb ik weer een leuke en spannende wedstrijd gezien. Na afloop ging ik snel naar Zoetermeer voor het etentje met mijn moeder. Maar mijn dag kon niet meer stuk, net als dat van de D5. Blijf zo daar gaan, en goed luisteren naar jullie coaches, ook tijdens de trainingen, want daar worden jullie alleen maar beter van, zeker met zulke coaches als Sarah en Rhode.
Theo Bosmans