B2 wint na onrustige eerste helft, verdiend van Huizen B2.

 

Normaal, berijd ik mij op vrijdagavond voor op de wedstrijd van zaterdag, maar gisteren had ik met het vijfde een teamuitje, en dat was supergezellig. En zo moest ik dus dat vandaag doen, maar eerst nog even Mat (A2) bijstaan bij het fluiten, en dat was lekker, want dan blijft mijn hoofd nog even leeg. Uiteindelijk was het tijd om te vertrekken richting Huizen, voor wederom een zware wedstrijd, want elke ploeg is aan elkaar gewaagd. Maar goed, voorafgaand was het een zware week, als trainer en coach (het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, daar moet je hard voor werken met elkaar, en team), en bij de wedstrijdbespreking maandag na de training waren dan ook harde woorden gevallen (dat houd ik intern), en uiteindelijk hebben wij dat met elkaar opgelost, korfbal blijft tenslotte een teamsport. Maar goed wij vertrekken altijd anderhalf uur van tevoren, zodat wij kunnen inschieten, en daarna rustig de bespreking doen. Donderdag hadden wij al getraind in de opstelling voor vandaag, en iedereen wist waar hij aan toe was. Wij begonnen met Jaela, Silke, Boasz, Kyran (aanval), Liv, Noa, Joris en Fleur (verdediging), en op de bank zaten Dieuwke en Teun. Wij begonnen niet geconcentreerd, en binnen de minuut was het 1-0. Maar goed even balen, en mij weer focussen, en ja hoor SIlke (schot) scoorde na twee minuten de gelijkmaker. Wij kunnen inmiddels heel goed, geconcentreerd spelen met druk zetten, maar wij kregen geen grip op Huizen, en het spel, was van onze kant onrustig en er waren irritaties, maar dan is het mijn taak om dit tecorrigeren. Maar dat lukt niet altijd direct, en zo stond het na tien minuten 3-1. Maar zoals jullie inmiddels wel weten blijven wij gaan, en zijn dan ook altijd positief naar elkaar (wat niet altijd makkelijk is, op deze leeftijd), als team, en dat maakt ons een sterk geheel. Zes minuten voor rust scoorde Boasz (doorloop) de 3-2. Ondertussen bleef het spel onrustig en werd het rommelig aan onze kant. Vlak voor rust viel dan ook de 4-2.

 

In de rust, duidelijk aangegeven, dat het niet goed was, en dat wij anders moesten gaan spelen, en direct wel scherp moesten zijn. Dieuwke kwam erin voor Noa, en zij stond net in het veld of zij scoorde van afstand de 4-3, Huizen schrok daarvan, en wij bleven nu wel geconcentreerd, en dat werd beloond, want na vier minuten was het Joris (doorloop) die fraai de 4-4 scoorde. Huizen raakte verward, en bij ons ging het tempo omhoog, en vochten wij nu wel voor elkaar bal, en Huizen wist nu geen raad, met het spel dat wij speelden. Wij kregen veel kansen, maar de bal wilde er maar niet in. Uiteindelijk was het Boasz (klein kansje) die ons op 4-5 zette. Huizen startte een slot offensief, maar mede door het ijzersterk verdedigen en jagen op de bal, hielden wij stand en wonnen wij verdiend met 4-5.  Dit was ook weer een wedstrijd met twee gezichten aan onze kant, een niet zo goede eerste helft, die na een pittige bespreking in de rust, werd omgezet in een ijzersterke tweede helft. Zoals ik al eerder aangaf, het lijkt makkelijk om trainer en zijn, maar dat is niet altijd zo, je moet er wel tijd insteken, maar het is het waard, ook bij ons. Als wij zoals deze week het geval was, alles uitpraten met elkaar (en dat was niet plezierig), blijkt eens te meer, hoe hecht wij als B2 zijn, een echte vechtmachine, die blijft gaan tot het einde en alles voor elkaar overheeft. En dan na afloop weer gezellig met elkaar over alles praten. Dat is teamspirit. Wij spelen dit jaar helaas niet meer. Maar wij wensen als B2 iedereen alvast een fijne feestdagen en een gezond en voorspoedig 2025 toe.