Victum B2 – Huizen B2 3 – 6 (2 -2)
Vandaag had ik al een halve dag Victum erop zitten, maar moest ik mij nu bezig gaan houden met de voorbereiding op de wedstrijd van de B2. Er waren wat persoonlijke problemen, dus puzzelen om de juiste balans te vinden voor deze wedstrijd. Uiteindelijk vond ik deze in de volgende starters. Mirte, Silke, Boasz, Kyran (aanval), Fleur, Dieuwke, Joris en Liv (verdediging). Zoals wel vaker, als wij thuis spelen, is de tribune best wel vol, voor een wedstrijd van de B2, en dat doet mij en de spelers deugd. Maar goed, wij begonnen direct met ons spel te spelen, maar Huizen is een geduchte tegenstander. Wij kregen een aantal kansen, maar hadden pech in de afronding, en het was Huizen dat de 0-1 scoorde. Wij hebben in het begin van de wedstrijd nog weleens concentratieproblemen, maar dat was nu niet zo. En verdedigend stond het weer sterk bij ons. Uiteindelijk werd dit beloont, want na het jagen op de bal, stond Silke vrij onder de korf en werd het 1-1. Echter wij konden maar kort genieten van de gelijkmaker, want de 1-2 viel direct daarna. En zo moesten wij opnieuw beginnen. Maar de aanval daarop was het Liv (klein kansje) die de stand op 2-2 bracht. Helaas moest vlak voor rust Dieuwke (niet lekker) gewisseld worden en kwam Jaela (die bijna een hele wedstrijd bij de B1 speelde) erin. Vlak daarop was het rust.
In de rust, zoals altijd alles samen met elkaar doorgesproken. Helaas begon de tweede helft slecht, want Huizen scoorde de 2-3. Imme kwam erin voor Kyran, en wij gingen voor de gelijkmaker. De kansen waren er, maar helaas vielen de 2-4 en de 2-5 vlak achter elkaar. Maar van opgeven wilden wij niet weten. Wij bleven gaan, en ondanks dat het wat onrustig bleef bij ons, gingen de koppies niet hangen, aar bleven wij drukken. Mila kwam erin voor Liv. Na weer een goede aanval, was het Fleur (schot) die zichzelf beloonde voor het harde werken op de trainingen. Wij kregen weer hoop, maar ook nu weer direct een antwoord, en ondanks verwoede pogingen wilde het maar niet lukken om te scoren. En zo stond eraan het einde 3-6 op het scorebord. Na afloop gezellig met elkaar pizza zitten te eten, met een drankje daarbij. Zoals ik al in de kop vermeldde, is de ontwikkeling er, en gaat deze gestaag. Ook al denken jullie misschien “maar de B2 heeft in 2025 nog niet gewonnen”. Maar je hoeft niet altijd te winnen, om beter te worden (Wij zitten in een heel sterke poule, met een aantal spelers die eigenlijk nog in de C horen te spelen, maar zich al zo verbeterd hebben). Ik zie dat elke week weer op de trainingen, en vooral hoe leergierig ONS team is, en ook al begint mee te denken, over situaties in de wedstrijden. Wat natuurlijk ook helpt zijn de wedstrijdbesprekingen na de training op maandag over de wedstrijd, waarin iedereen zij zegje mag doen. Dat maakt het als trainer ook uitdagend, en geeft ook mij, als ik weleens een dip zit (de leeftijd he), een enorme boost. Wij willen dan ook iedereen wederom bedanken voor hun steun en aanmoedigingen.
Theo Bosmans