B2 pakt punt in heroïsch duel tegen Argus B1.

 

Vandaag als afsluiting van een drukke week, wederom een belangrijk duel. De afgelopen week, weer pittig getraind en een moeilijke beslissing moeten nemen, maar het hoogtepunt was toch, dat ik donderdag op mijn verjaardag van de B2 een taart kreeg met een foto van ons team daarop, die wij na de training gezamenlijk hebben opgegeten. En dan ben je wel trots, dat het team zoiets voor je doet (even slikken hoor).  Maar goed ook veel gesproken over de nederlaag van vorige week, en bij de bespreking alles met elkaar op een rijtje gezet, en samen besloten hoe te gaan spelen vandaag. Wij begonnen met Jaela, Mirte, Boasz, Kyran (aanval), Dieuwke, Noa, Joris en Fleur. Zoals altijd begonnen wij vol met aanvallen, en na drie minuten was het Kyran (doorloop) die scoorde na een mooi opgezette aanval. Wij hielden de druk erop, en kregen vele kansen, maar de bal wilde niet door de korf, en dan valt het doelpunt aan de andere kant. Even waren wij van slag, maar Joris, (schot) bracht ons op een 2-1 voorsprong. En dat leek rust te geven, maar een minuut later was het alweer gelijk. Daarna, zag je dat wij het moeilijk kregen en dat Argus sterker werd, verdedigend bleven wij goed staan, maar de druk werd te groot, en het werd 2-3. Daarna bleven wij wel gefocust, maar de druk was hoog, en toch hielden wij stand, zodat het verschil bij rust 1 doelpunt (2-3) was.

 

In de rust, aangegeven wat te doen, in de tweede helft, want ik was toch een beetje geïrriteerd (maar dat liet ik niet merken, je moet namelijk altijd positief blijven), en omdat wij elkaar inmiddels goed kennen, merkte het team dat toch. Silke kwam rein voor Noa, en het duel ging verder. Boasz (schot) scoorde vrij snel de 3-3. En daarna begon het tactisch wisselen aan beide kanten. Bij ons kwamen Julian voor Fleur), en daarna Fleur (voor Mirte) erin. En beide teams gingen vol voor de winst, en op de volle tribune werd heel erg meegeleefd met ons. Na weer een mooi opgezette aanval, was het Julian (klein kansje) die heel slim scoorde. Argus voerde wederom de druk op, maar ook wij kregen kansen, het werd gelijk. En toen kon het alle kanten op, wij kregen kansen, maar Argus hield de druk erop. Verdedigen is iets wat wij goed kunnen, en door als leeuwen te vechten hielden wij stand, en stond er na het laatste fluitsignaal 4-4 op het scorebord. Wederom heb ik ons team, zien korfballen met alle passie die zij hebben, en hoewel het soms op de training leve de lol is (maar wel heel leergierig, en zij denken ook mee in spelsituaties), zijn zij in de wedstrijden, heel fanatiek en gedreven. Wij willen dan ook de vele toeschouwers die zijn komen kijken en ons aanmoedigen bedanken (dat doen wij sowieso met een applaus, naar jullie toe). Wij gingen daarna lekker in de kantine met elkaar, genieten van gebak, en het uitwisselen van Sinterklaascadeautjes, en het was nog lang gezellig met elkaar, en ik het wel vaker gezegd, wij zijn echt zeer hecht met elkaar als team, en zeggen elkaar dan ook vaak de waarheid, en dat is hoe een team hoort te zijn.